środa, 2 października 2013

Na przekór szarościom ...

Październik. Brr! na sam dźwięk nazwy tego miesiąca robi się jakoś smutno. A świadomość, że to dopiero początek półrocznego, lekko licząc, okresu szarości i zimna nie nastraja zbyt optymistycznie. Oj, przespać tych kilka miesięcy w ciepłej pościeli, przeczekać najgorsze i obudzić się z pierwszymi przebiśniegami gdzieś w połowie marca ... marzenie! Niestety ani na to, ani tym bardziej na przeprowadzkę gdzieś do cieplejszej strefy klimatycznej szans najmniejszych nie mam. Co robić wobec tego? Można poddać się spleenowi (niekoniecznie krakowskiemu) bez walki, uznać dyktaturę szarości i zimna, zastygnąć w monochromatycznej wegetacji i czekać aż samo minie. Przyznam, że są dni, gdy tak właśnie robię. Wstaję wówczas zupełnie bez sił, po niespokojnej nocy pełnej nieciekawych, smutnych snów. Za oknem wciąż mroczno, w domu jeszcze zimno. Jak zombie przemieszczam się w kierunku kuchni, ale nawet kubek gorącej kawy nie jest w stanie wprowadzić mnie w stan pełnej aktywności. Potykam się nie tylko o kota, ale nawet o własne nogi. Bezwiednie wyjmuję z szafy tylko czarne i szare ubrania. Chcę zniknąć w nich, skulić się, przetrwać dzień tracąc jak najmniej energii. Makijaż? Żaden nie pomoże szarej twarzy z opuchniętymi oczami. Włosy? Jeszcze są...

Na szczęście nie zawsze tak jest. Na szczęście wciąż więcej jest takich poranków, gdy otrząsam się szybko z pierwszego wrażenia na widok ciemności za oknem i myślę sobie, nie!, dziś się nie poddam, nie dam się wciągnąć w te szarobure klimaty, dzisiaj zawalczę o energię, o chęci, o ciepło koło siebie i w sobie. Zakładam kolorowe ciuchy, podkreślam oko, układam włosy, wskakuję na obcasy. Chce mi się! Na przekór!

W przypływie takiego bojowego nastroju wpadłam na pomysł, żeby zrobić sobie pled.  Pomysł iście szalony zważywszy na moje szydełkowe doświadczenie a raczej jego brak. Pomysł desperacki, bo nie posiadam żadnych włóczkowych zapasów ani szydełka w odpowiednim rozmiarze. Ale co tam! Naszło mnie, trzymało, to nie było zmiłuj. Znacie to uczucie? Jestem pewna że tak ;))



 Szczęśliwym trafem e-dziewiarka przysłała mi mail z ofertą promocyjną na włóczki, jakby stworzone dla mojego pomysłu. Piękna mieszanka alpaki, wełny i lnu w bardzo jesiennych kolorach - wrzosowy fiolet, zieleń mchu, pomarańczowy i czerwony w odcieniu opadających liści winobluszczu. W amoku wybrałam po motku w każdym dostępnym kolorze i dwa motki czarnej na "ramkę".  




Już po rozpakowaniu paczki wiedziałam, że zamówiona porcja to zdecydowanie za mało.. Zwłaszcza, że moteczki maleńkie, nitka dość gruba, więc  raczej mało wydajna. Tu niestety potwierdziło się to, co przecież wiem od dawna, ale o czym zapominam, gdy mnie amok zakupowy dopada, czyli, że internet przekłamuje rozmiar... niby oczywista oczywistość, ale za każdym razem mnie zaskakuje. Po każdych zakupach "ze skuchą" powtarzam sobie, że to już ostatni raz, że koniec z zakupami w sieci, że będę kupować tylko to, co pomacam, powącham i przymierzę ... a potem ... wiadomo.

A le nic to! Szybko przebolałam, że motki małe i że szydełko (jedyne jakie miałam !!!) też za małe do tak grubej nitki. Zapał nie zgasł, przeciwnie, nie mogłam się doczekać pierwszego łańcuszka, pierwszego słupka. Znowu skorzystałam z fantastycznie przejrzystego instruktażu znalezionego na blogu kotburykot, (polecam nawet szydełkowym debiutantom!!). Niestety niekompatybilność na linii włóczka-szydełko sprawiła, że musiałam nieco zmodyfikować schemat podany w tutorialu. Kółka  wychodziły zbyt "pełne" i zbyt sztywne, więc w drugim okrążeniu robiłam słupki na przemian 2-1-2-1 a w trzecim 3-3-2, to nadało im lekkości, oddechu. Kto próbował "granny squares" ten wie, że największą radochą jest komponowanie kolorów. Ja postawiłam na kolorowy mix, kupiłam włóczkę w dziewięciu kolorach i mieszam te kolory na tyle sposobów, na ile się da. Na razie zrobiłam 27 kółeczek i to jest oczywiście kropla w morzu. Chciałabym, żeby pled miał przyzwoicie "dorosłe" wymiary, ale zobaczymy na ile wystarczy włóczki. Więcej nie dokupię, bo już i tak się zrujnowałam na ta fanaberię. W razie czego przyszedł mi do głowy plan B, kto wie, czy nie ciekawszy... ale na razie sza!
Póki co cieszę się jak głupia z nowej umiejętności, raz po raz rozkładam już zrobione kółeczka na blacie w barwną kompozycje albo ustawiam z nich kolorową wieżę i w takich momentach kompletnie zapominam, że za oknem kolorów coraz mniej i stopni  na termometrze też. Pod kolorowym pledem, przy kominku trzaskającym ogniem i z kubkiem grzanego wina w dłoni jakoś inaczej będę patrzeć na zimę. Przynajmniej mam taką nadzieję.

Tymczasem zarzucam Was zdjęciami, szkoda, że kolory na nich nieprawdziwe, rozmyte. Musicie uwierzyć mi na słowo, że są piękne...


 




I jeszcze spora porcja energii zaklęta w nutkach. Chociaż obrazek też pełen kolorów. No i ten tytuł! Nie mogłam przejść obok tego klipu obojętnie.


43 komentarze:

  1. Czeka Cie wielkie i pewnie dlugotrwale wyzwanie, obys zdazyla przed zima :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Taki mam zamiar i chociaż w tygodniu trudno mi podgonić robótkę, bo czasu mało i oczy zmęczone, to nadrabiam w weekendy. Dam radę!

      Usuń
  2. mirus cudny post, teraz spiesze sie do pracy, wiec tak na krotko...ale wieczorkiem lub jutro na pewno cos dopisze (po pracy jedziemy z kolerzankami do ikei , wiec nie wiem czy wieczorkiem zdarze jeszcze wpasc na bloga)buziaczek.:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Kochana! Mam nadzieję, że zakupy w Ikei będą udane i pochwalisz się, co fajnego kupiłaś. Czekam na kolejny kolorowy wpis.

      Usuń
    2. witaj Mirus, no, wczoraj jednak bylo juz troche za pozno (14-sto godzinny dzien pracy wykancza incl zakupy w ikei:)), poza swieczkami, i materialem, oraz posciela dla Natki, nie mialam okazji by kupic cos dla siebie, oficjalnym celem naszej "wizyty"w ikei, byly zakupy dla naszej gupy w przedszkolu...oczywiscie wlasnym samochodem i we wlasnych godzinach, czyli moje przedszkole nie pokrywa zadnych kosztow...z wyjatkiem tych zakupow:)takie to juz czasy....recesja...(bleh)
      ale wracajac do Twojego postu...umiesz w cudowny sposob przelac swoje mysli na "klawiature" , potrafisz dotknac "czytelnika"... tak...jakbym obok ciebie siedziala i ...np. dotykala tych wloczek (ktore sa naprawde cuda:))...a wogle to super je(kolory) ze soba skomponowalas...herbata, ten cudowny pledzik, dobra ksiazka i juz nie straszne jesienne szarosci:) buziaczek

      Usuń
    3. Aguś, dziękuję Ci za dobre słowa na temat mojego pisania ... zbyt łaskawe. Piszę jak czuję, bez zastanowienia, ot, mam potrzebę wylania z siebie myśli, to wylewam, czasem tylko zerknę powtórnie, czy zrobiłam to po polsku. Ściskam mocno!

      Usuń
  3. Od ilości kolorów aż kręci się w głowie:)
    Pozdrawiam Lacrima

    OdpowiedzUsuń
  4. Toż to iście "kolorowy zawrót głowy". ;) Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czy to kolory zawróciły mi w głowie, czy moja głowa zawróciła w kierunku kolorów? Mniejsza o to, ważne, że nie poddaję się depresyjnym nastrojom. Ściskam!!

      Usuń
  5. Gdzieś mi ktoś pokazywał że nadchodzi "piździernik" - oby nie ;-)) A jeżeli już to tylko w otuleniu takim wspaniałym, energetycznym pledem. Będę kibicować do ukończenia całości, zapowiada się wspaniale. Pozdrawiam cieplutko znad kubka kawy!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cudowne określenie - piździernik! W zależności jak je wypowiem nabiera innego znaczenia. Już go wpisałam do swojego słowniczka :)))
      Dzięki za trzymanie kciuków.

      Usuń
  6. Też miałam taki stan zniechęcenia jesienią, przyszła trochę za szybko, ale tez przyszła mobilizacja i juz powoli mi mija :-)
    Pled zanosi się piękny, czekam na finał :-)
    Miałabym ochotę spróbować ale przeraża mnie ogrom pracy, tak myślę :-)
    Uściski! Trzymaj się ciepło!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na poduszce przetestowałam że etap robienia kółeczek to najprzyjemniejsza część tej "produkcji". Najgorsze jest obcinanie i chowanie nitek...przy takim rozmiarze to dopiero będzie upierdliwe. Ale co tam! Dla efektu końcowego warto. Ściskam!

      Usuń
  7. świetna muzyczka, słucham non stop, kobietka ma fantastyczny głos :)
    podziwiam za robienie kółek, a jak je później połączysz??pozdrawiam
    podczytywaczka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Podczytywaczko (szkoda, że anonimowa) :))
      A jeśli chodzi o kółka, to zamierzam je łączyć zgodnie z instruktażem (oczywiście kotaburego) z tej strony http://kotburykot.blogspot.com/2012/09/granny-square-cd.html
      Pozdrawiam.

      Usuń
  8. Bardzo dobrą strategię obmyśliłaś żeby nie dać się ponuremu nastrojowi ;-). Pled zapowiada się pięknie i wesoło.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I ciepło! Wełna troszkę gryzie i troszkę obłazi, ale będzie grzała jak piecyk.

      Usuń
  9. Niech zyja kolory-jesienia!
    Pozdrawiam cieplo.
    A i film o Jasmine, tez mnie urzekl!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak...film był urzekający. Mam wielką ochotę na powtórkę.

      Usuń
  10. Bardzo energetyczne kolory - w sam raz na zimę :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Tyle radości w tych kolorowych kółkach, w sam raz na szarą jesień,
    pozdrawiam!
    m.

    OdpowiedzUsuń
  12. Piosenka doskonale adekwatna do pledu :))) Pozdrawiam (Bardzo lubię Melody, a Twoje imię z hiszpańskiego znaczy - popatrz:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I ja lubię M.G. ale przyznam, że gdyby nie tytuł nie zatrzymałabym się na dłużej przy tej akurat piosence. Wolę te bardziej nastrojowe. Do tego wpisu, myślę, pasuje jednak jak ulał. Pozdrawiam cieplutko!

      Usuń
  13. Ciepło, ciepluuuutko;) Ja wczoraj zakupiłam czapkę w kolorze turkusu, też cieplutka:) Akurat na "piździernik";))))
    Znam doskonale ten "mus" - kiedy zaświta jakiś pomysł w głowie - nie ma rady, trzeba się temu poddać i oddać;) A o zasypianiu na zimę myślę co roku o tej porze;)
    Co do poranków, to marne są jesienno - zimową porą. Wsiadam do zimnego autobusu (poczatek trasy), słuchawki do uszu, włączam Trójkę i przysypiam czasami troszkę, zanim dojadę do miasta. Kiedy wstaję o tej 5 to rezygnuję ze śniadania, wolę dłużej pod kołdrą zostać, łóżko ma jakąś magiczną moc przyciągania! Pozdrawiam i ściskam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No niestety... nadchodzi czapek czas. Dziś pierwszy raz skrobaliśmy szyby w aucie, paradoksalnie, że w pełnym słońcu. Jedna noc i już nie mam dylematów co sprzątnąć w ogródku. Wszystko klapło, winobluszcz, nasturcje, pomidory...koniec! Taka ta jesień podstępnie z zimą skumana. Trzymaj się cieplutko Aguś!

      Usuń
  14. i ja miałam chęć na te włóczki....ale jak zobaczyłam ich wagę i metry....zrezygnowałam:))..cóź nauczyłam sie na błędach:))...ale kolorki piękna:))i jaki będzie cieplutki:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie.Ja nie wpadłam na to, żeby "obadać" grubość włóczki na podstawie ilości metrów na motek. Teraz jestem bogatsza o to jedno doświadczenie. A kolorki na żywo dużo ładniejsze niż na stronie, jakby zasnute jesienną mgłą... Buziaczki.

      Usuń
  15. Wielkie, pięknie kolorowe przedsięwzięcie na te szarobure dni:) Właśnie 2 dni temu wyciągnęłam swoje włóczki i szydełka (jak ja kocham te zabawki!:D) i zaczęłam dziergać poduszkę z kwadratów (nie ukrywam, że pod Twoim wpływem:) na moją nową sofę do mojego nowego pokoju. Córka się wyprowadza, będę mieć swoją pracownię:)) Pled też mi się marzy, ale chyba nie wytrwam. Na razie muszę połączyć elementy, czego najbardziej nie lubię. Ściskam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To musi być duże przeżycie taka wyprowadzka dziecka z domu. Podejrzewam, że mnie to też niedługo czeka, choć nasz maturzysta póki co wspomina o studiowaniu tutaj, w Krakowie. No ale własna pracownia to miła pociecha :)). Będziesz miał więcej przestrzeni dla tworzenia swoich dekupażowych cudeniek. Ściskam mocno.

      Usuń
  16. Kolory włóczek fantastyczne, pled zapowiada bardzo ciekawy.
    Już nie mogę doczekać się efektu końcowego.
    Trzymam kciuki
    pozdrawiam A.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki za trzymanie kciuków. Mam nadzieję, że dotrwam do końca i że nie będzie wstydu, gdy gotowy pled pokażę na blogu. Na razie - 36 kółek, czyli na moje oko wciąż mniej niż połowa, jutro na szczęście dzień wolny nie tylko od pracy, ale też od domowej krzątaniny, więc jest szansa na powiększenie "urobku" . Pozdrawiam.

      Usuń
  17. A mnie się te kolory nie wydają rozmyte ;) piękne wręcz :) powodzenia i konsekwencji i zapału życzę :)


    P.S. :) dziękuję Ci za miłe słowa! I za konkstruktywną krytykę też! ;) masz rację, zupełnie nie pomyślałam o świetle... tak się zachwyciłam tym wnętrzem...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję! A jeśli chodzi o mój komentarz na temat biurka, to nie była absolutnie krytyka. Gdy widzę gdziekolwiek zdjęcia kącików pracy od razy przypomina mi się moje kombinowanie,żeby "umościć" sobie biurowe gniazdko nie tylko ładnie dla OKA, ale też przyjaźnie dla OCZU. A nie było łatwo :))

      Usuń
    2. I wszystko jasne! Grunt to doświadczenie :) ja jeszcze nie mościłam swojego domowego biura... :) ale już jedną wskazówkę mam! Ha!

      Usuń
  18. Piękny kolorowy post. Włóczka cudna, muszę spróbować takich kółeczek.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Spróbuj koniecznie, to niesamowita przyjemność i niewątpliwy relaks. Pozdrawiam.

      Usuń
  19. Zachciało mi się takiego kocyka dzierganego z kółek...:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To dokładnie tak jak mi kilka tygodni temu :)))) Nivejko, chwytaj za szydełko!

      Usuń

Twój komentarz jest dla mnie wyróżnieniem...