W kolorach zimy ...

Dziś w nocy niebo nad Krakowem musiało się ostro uwijać , bo poranek powitał nas bielą. Dużą porcją bieli na całej połaci. Gdy koło 6 wyglądałam przez okno śnieg w naszym zaułku był jeszcze nietknięty żadną stopą. Pięknie! Oczywiście w sensie że tak powiem artystycznym. Chwilę po tym jak zamarłam w zachwycie nad urokiem zimowego krajobrazu zadrżałam ze strachu, że to, co widzę, to nie tylko dziewicza postać bieli, ale też mokra i absolutnie nie posypana niczym jezdnia. I ślisko. A pod górkę to nawet bardziej. No nie lubię, nie lubię... znowu trzeba mnie będzie wozić w bagażniku...

Minęło kilka godzin i na ulicach mamy już miejski standard. Biel nie jest już bielą, resztki śniegu na chodnikach są już brudno-błotniste. Wrażenia artystyczne żadne, ale za to jezdnia sucha :))) Ja wiem, że z tą swoją fobią nadaję się do leczenia psychiatrycznego, ale choć się staram, jest to silniejsze ode mnie. Nic nie pomaga. Gdy jestem w aucie, nawet jako pasażer a na drodze jest śnieg, czy lód, to jadę spięta aż do bólu. Mam wrażenie, że wszyscy naokoło jadą za szybko i za blisko nas, każdy pisk opon uruchamia w głowie obrazy jak z "Oszukać przeznaczenie" . Nie wiem czy jest na to jakieś lekarstwo, ale wiem, że na pewno nie jest nim czas. Z każdą zimą jest gorzej. Ale mniejsza o moje traumy. Każdy ma jakieś i musi z nimi żyć. Wcale nie chciałam o nich pisać, tylko o przedmiociku, mebelku maleńkim, który mi się przypomniał, gdy spojrzałam koło południa przez okno i zobaczyłam te szarości.

Komódka. Zrobiona jesienią, sfotografowana i zawieziona do zaprzyjaźnionej kwiaciarni. Nawet nie wiem, czy znalazł się na nią jakiś amator, przyznam bez bicia i bez kokieterii, że nie za bardzo interesuje mnie "ranking sprzedaży" mojego dekupażu i zawsze gdy dostaję informację, że coś brzydko mówiąc "poszło" jestem tak samo zaskoczona jak przy debiucie dwa lata temu.



Bez kokieterii powiem także, że mi się ta komódka podoba. Mebelek ma znikomą wartość użytkową, bo szufladki są bardzo maleńkie. Niewiele zmieszczą, ale czy wszystko musi być praktyczne? Jak dla mnie, to idealna komódka do przechowywania wspomnień ...