Pierwszy ...

Mimo, że kładłam się dziś koło czwartej nad ranem, to już koło ósmej popijałam swoją pierwszą w tym roku poranną kawę. Po dość spokojnie spędzonej nocy sylwestrowej wstałam sobie wcześnie, by w ciszy śpiącego jeszcze domu przyjrzeć się Nowemu. No bo przyszedł oczywiście. Zawsze przychodzi. A ja zastanawiam się co przyniesie. Już teraz widać, że przyniósł inną pogodę. Wczoraj rano jeszcze padał deszcz, było bardzo jesiennie. Dziś na całej połaci szron... i mróz. Śniegu nie ma, ale ja akurat za śniegiem nie tęsknię i całkiem szczerze się do tego przyznaję. Wiem, że jestem wyjątkiem, bo większość marzy o białym puchu, ale dla mnie ta jesienna plucha mogłaby trwać do marca. Ale spokojnie, w tej kwestii mam zerową moc sprawczą, więc wielbiciele białego szaleństwa mogą spokojnie smarować swoje narty.

Zerknęłam na zeszłoroczny wpis sylwestrowy i upewniłam się, że jak co roku nie wypełniłam swoich noworocznych postanowień. W tym roku udało mi się nie wypełnić ich w 100 %, co jest pewnym osiągnięciem, chociaż niestety mało chlubnym.

Nadal notorycznie nie pamiętam o świętach, urodzinach, imieninach i rocznicach. Starałam się bardzo, ale niestety umiejętność korzystania z kalendarzy i przypominaczy jakoś się mnie nie trzyma. No i zapomniałam... ostatnio o urodzinach Taty, które wypadają w Boże Narodzenie. Co z tego, że dzwoniłam w Wigilię, co z tego, że rozmawialiśmy w tygodniu poświątecznym. Olśnienie spłynęło na mnie dopiero w Sylwestra, gdy Ola zaczęła rozmowę o tych, co to mają "głupio" gdy im urodziny czy imieniny wypadają w święta. Żaróweczka w mojej pustej łepetynie zaświeciła się od razu, ale co z tego, skoro to już było po... Przepraszam, ale teraz wiem, że choćbym nie wiem jak się starała nie umiem tego zmienić.

Kolejne zeszłoroczne postanowienie - badania lekarskie. Obiecałam sobie porządny "przegląd" i co? Nic. No nie było kiedy. Ale też czyjś inny "remont generalny", który spadł na nas w połowie roku, sprawił, że moje plany poszły w kąt. Na całe szczęście tamten pojazd, że tak pociągnę tą motoryzacyjną przenośnię, został naprawiony, dostał nawet całkiem fajny tuning i to jest najważniejsze.

Trzeci punkt zeszłorocznej listy. Hiszpański. Powiedzmy, że zainstalowałam. Powiedzmy, że zrobiłam dwie czy trzy lekcje. A potem przyszło nowe, potem zostałam Raczkującą Bussines Woman na cały, a gdzież tam, na półtora etatu no i na hiszpański zabrakło czasu. Zmilczmy więc por favor, że póki co no hablo en espanol.

Punkt kolejny, odchudzanie - o, tu byłam dzielna i udało mi się od wagi wyjściowej odjąć dziewięć kilo. Trzymałam się dzielnie do listopada. Potem przyszedł czas obgryzania paznokci i zajadania stresu. A potem święta i Sylwester i ... zaraz stanę na wagę i zobaczę co z tych dziewięciu kilogramów do mnie wróciło. I zacznę od nowa, bo co jak co, ale odchudzanie to jedyne z postanowień noworocznych, którego nie skreślam i które sobie zapiszę nie tyle w notesie co w głowie.

Postanowiłam w tym roku nie postanawiać. Ani w sprawach małych, ani w tych dużych. Życie pokazało mi ostatnio, gdzie jest moje miejsce i gdzie ma moje postanowienia. Dlatego niczego nie obiecuję ani sobie, ani innym. Mam tylko nadzieję, że Nowy, który od jedenastu godzin rządzi da mi odetchnąć, pozwoli mi częściej wrzucić na luz i poczuć, że jest OK. Tylko tyle. Aż tyle.

A tym, którzy tu czasem zaglądają życzę,
żeby nowy rok przyniósł im spełnienie.
I dużo miłości.
I żeby kolejne kartki z kalendarza odrywali z uśmiechem satysfakcji z wczoraj
i nadzieją na dobre dziś.

* - obrazek wzięłam stąd...