Moje misie świętują ...

O tym, że kocham pluszowe misie wspominałam tu już pewnie nie raz. Ale dopiero jednego z nich przedstawiałam bliżej o TU.

Dziś jest świetna okazja by przedstawić Wam kolejnych domowników. Może to nie jest jakaś ogromna kolekcja, ale każdy miś jest tym wypatrzonym i pokochanym od pierwszego wejrzenia w skudlone futerko.

Na początek para, absolutnie nie mieszana, jednopłciowa. Bracia. Obaj mieszkali w tym samym osiedlowym "Diorze", na skromnej półce za kasą. Nie pojawili się u nas razem. Najpierw przywiozłam Franka. O mały włos bym go nie zauważyła, bo wcisnął się między wielkiego żółtego kaczora i zielonego plastikowego (bleeee!) dinozaura. Już przemiła pani ekspedientka chowała mi moje szmatkowe zdobycze do siatki, kiedy ostatni raz podniosłam wzrok i zobaczyłam. Nie większy od mojej dłoni, kremowy, z uroczo zmierzwionym futerkiem ubrany (to mnie powaliło kompletnie) w śliczne dżinsowe ogrodniczki. A Jaki mięciutki! Wzięłam go do ręki i już nie chciałam wypuścić. Nawet się nie targowałam, w obliczu miłości od pierwszego wejrzenia wszelki rozsądek zanika. Wysupłałam złotówkę i już był mój.

Niestety w domu musiałam stoczyć bój z moją córcią, która nie wiedzieć czemu uznała że Franek jest dla niej. Na szczęście wycofała się zanim skończyły mi się argumenty. I tak Franek zamieszkał w gabinecie. Dość szybko okazało się, że to hippis. Flower power, wolna miłość i takie tam klimaty. Uwielbia obwieszać się koralikami, albo zakładać kwieciste przepaski. Przyłapałam go na przeczesywaniu Allegro w poszukiwaniu pacyfki, ale zadowolił się małą zapinką z sercem. Podejrzewam, też, że zdobywa gdzieś "trawę", bo czasami wmawia mi, że jest aniołem i zaraz odleci. Potem mu przechodzi ... do następnego razu.

Jakiś miesiąc po Franku na tej samej półce w tym samym sklepie wypatrzyłam Michała. Widać, było że jest starszy, już na pierwszy rzut oka poważniejszy. Strażak. Francuski w dodatku. Ma to napisane na spodniach, bo tak jak młodszy brat ma odlotowe ogrodniczki. Zamieszkali razem w starej kobiałeczce na regale z książkami. Wprawdzie przy starszym bracie Franek trochę się uspokoił, ale na wszelki wypadek mam ich cały czas na oku ;)

Kolejne misie mieszkają w pokoju Oli. Dwóch budrysów, takich co to na pierwszy rzut oka żadna porządna lalka nie podejdzie. Napakowane sterydami ciała kryją jednak bardzo wrażliwe, że zaryzykuję stwierdzenie liryczne dusze. Co widać po tych słodkich oczętach, które robią na zawołanie. Czarusie!! Chłopaki siedzą przy drzwiach i odstraszają ewentualnych intruzów. Są z nami od lat i na pamiątkę swojego pierwszego domu noszą wspólna ksywkę Blokersi.

W tym samym pokoju mieszka jeszcze jeden miś. Ten to prawdziwy elegant, białe futerko, tasiemka pod szyją i nawet PRAWDZIWE serce w środku. Wiem, bo własnoręcznie je zaszywałam. Słodki, milusi, tylko jakiś taki jak dla mnie ... zbyt doskonały. Poza tym nie wiem dlaczego kojarzy mi się z Dorianem Grayem. Ładne opakowanie skrywające czarną od zła duszę.
Na sukienkę nie zwracajcie uwagi. Dorian twierdzi, że to była chwilowa fascynacja damskimi ciuszkami ;) Zając świadkiem.

Obok łóżka siedzi Stanisław. To prawdziwy erudyta, wiecznie z nosem w książkach. Nie uczestniczy w rozrywkowym życiu zabawkowej gawiedzi, więc nie jest specjalnie lubiany. Krążą plotki, że jest gejem, ale podejrzewam, że rozpuszcza je jedna blond Barbie wkurzona, że kiedyś odrzucił jej zaloty.

W sypialni mieszka jeden miś. Nie jest ładny, jest nawet bardzo nieładny, ale to najlepszy mis do wypłakiwania smuteczków. Wysłucha, przytuli a potem tą swoją minką rozbroi każdą depresję.

No i wreszcie mój ostatni nabytek, kolejny przygarnięty z "bidula". Choćbym nie wiem ile razy sobie obiecywała, że już dość, że wystarczy, to i tak na widok takiego "szmatławca" wyciągam portfel i zabieram do domu. Ale same powiedzcie, czy można takie cudo zostawić?

Miłego świętowania!!!