Cóż takiego w niej jest?

Cóż takiego jest w wiośnie moje kochane, że gdy tylko zamruga do nas słonecznymi promieniami, osuszy ciepłym wiaterkiem ostatnie plamy pośniegowej mazi, to człowiek, choćby najbardziej zmęczony i zniechęcony sił nabiera i góry może przenosić. Jakaż to moc tkwi w przyrodzie, że z dnia na dzień stawia nas na nogi, nakręca motorek, ładuje akumulatorki. A potem tylko patrzy jak ten zmarnowany i depresją zimową toczony człowieczek zakasuje rękawki i zabiera się do nowych działań z zapałem i animuszem.
Gdy w piątkową noc kładłam się do łóżka miałam tylko jedno marzenie - wyspać się, odpocząć i przez najbliższe dwa dni nie robić niczego, co nie byłoby absolutnie konieczne. Zakupy- tak, jakiś obiadek- tak, z lekka ogarnąć dom- tak, ale nic poza tym.

I nie było ważne, że góra prasowania urosła tak, że himalaiści mogliby ją dopisać do swojej listy ośmiotysięczników, nie było ważne, że okna brudne jak sto diabłów, nie było ważne to czy tamto. Nie chce mi się, nie mam siły, może za tydzień... Ale wystarczyło wyjść z domu (już w wiosennej kurtce i butach), poczuć ciepły wiatr na twarzy i ... co tu dużo pisać... okna pomyte, firanki uprane, ogródek wstępnie uprzątnięty, ciuchy poprasowane a wszystko to jakoś tak lekko, jakby od niechcenia, ze śpiewem na ustach niemalże. Zmęczenie, zwłaszcza to psychiczne minęło jak ręką odjął a zapach świeżości jaki powitał mnie nazajutrz, gdy zeszłam na dół był jeszcze jedną nagrodą za ten wcale nie taki wielki wysiłek. To zabrzmi jak banał, ale wiosna budzi nie tylko roślinki i zwierzęta, nas też budzi.

Wczoraj korzystając z kolejnego, bardzo ciepłego dnia poszliśmy poszukać wiosny na okolicznych skałkach.

Jak widać na załączonych obrazkach (takiej porcji mnie samej na blogu chyba Wam jeszcze nie serwowałam) zieleń jeszcze się nie obudziła, dominuje szarość, sucha trawa i gołe krzaki.

Udało nam się jednak znaleźć dwie wierzby i ogołociwszy je nieco ...

... zabraliśmy do domu do domu kilka gałązek z baziami.

Kurtki szybko okazały się zbędne ... oby już na stałe :)))

A teraz machając do Was wiosennie "zielonym badylkiem" życzę udanego tygodnia.